நான் மரிப்பதில்லை!

செத்தபின்பு அழுவதற்கு

சொந்தமொன்று வேண்டுமென்று

வாழும்போது அழும்மனித சாதி -அதற்கு

விலக்காகும் கவிஞனவன் சேதி!

காலமெனும் ஆழியிலே

குமிழிஇந்த மானுடமே

அலையாவான் கவிஞனவன் மட்டும் -இது

ஆண்டவன் எழுதிவைத்த சட்டம்!

பிறப்புண்டு இறப்பில்லை

சிறப்பொன்றே எனதெல்லை

குறிப்பின்று எழுதிவிட்டேன் கவியில் -வரும்

காலமிதை உரைக்குமடி புவியில்!

நாடிநரம் பத்தனையும்

ஓடிவிளை யாடுதமிழ்

கூடிவரச் செய்யுமடி நாட்டை -இவன்

புகழ்பாடி நிரப்புமடி ஏட்டை

தனிமரமாய் வாழ்வதேனும்

கனிமரமாய் வாழ்ந்திருப்பேன்

தமிழ்மரமாய்த் தழைத்திருப்பேன் உலகில் -வரும்

தலைமுறைகள் இளைப்பாறும்என் நிழலில்!

சூழ்நிலைதான் என்செய்யும்?

சூழ்வினைதான் என்செய்யும்?

ஊழ்வினையும் ஒதுங்குமடி கண்டு -அந்த

வலிமையிவன் தமிழுக்கே உண்டு!

விழுதுவிடத் தமிழ்விருட்ஷம்

எழுதிவிட வந்தவன்காண்

புழுதிபட மறைந்திடாத கவிஞன் -இவன்

புதிய பாரதிகளின் தலைவன்!

இவன்கொண்ட கர்வமிது

இவன்கொண்ட கர்வமன்று

தமிழ்கொண்ட ஆண்மைஎனக் கூறு -இது

தமிழன்னை எனக்களித்த சீரு!

கம்பனுடன் வள்ளுவனும்

இளங்கோவும் பாரதியும்

கண்ணனவன் தாசனென நீளும் -அந்த

வரிசையிலே வாழ்ந்திருப்பேன் நானும்!

சுற்றுமண்ட சராசரமாய்

சுழன்றுவிழ மானுடமே

பெற்றுவந்தேன் புலமைஎனும் சாட்டை -நான்

சாவதில்லை முத்தமிழின் கோட்டை!

------------------ரௌத்திரன்